DE SJAMAAN EGEL

20-07-2024

Afgelopen nacht ben ik om 2.00 uur opgestaan, buiten bij de vijver gaan zitten en met mijn bewustzijn toegang gevonden diep in mijzelf, naar wie ik ben. Ik was in staat met mijn volledig bewustzijn een reis te maken.
Een reis van psychose via verwarring, en specialisatie naar wijsheid. Hierdoor landde ik met beide voeten op de aarde. Ging staan en bleek te kunnen genieten met al wat ik in en bij me draag van de zwaartekracht.
Toen ik daar stond met het besef dat alles met elkaar verbonden is, en ik daar een onderdeel van ben gebeurde er iets bijzonders.
Ik zag van uit mijn ooghoek iets bewegen, het was de egel. Een vaste bewoner van de tuin. Normaal houdt de egel afstand en loopt langs de vijver. Deze keer schuifelde het dier over het pad naar waar ik stond.
Al schuifelend bereikte hij mijn voeten. Zonder enige aarzeling schuifelde hij over mijn voeten alsof deze bij zijn wereld hoorden.
Dit was voor mij een teken, van God of het universum het Al,
hoe mensen dat ongrijpbare ook noemen.
IK MAG ZIJN.
Deze universele oerkracht gaat mij van nu af aan op de voor mij bedoelde plaats houden.

Vannacht kreeg ik ook een duidelijk antwoord, op het waarom ik graag in de nacht buiten of alleen ben in volledige afzondering en stilte.
In die stilte kom ik niet alleen tot mezelf, maar ook diep in mezelf. Deze stilte gaf door de diepe toegang inspiratie op te schrijven dat wat je nu leest.

Om mij heen en in mij woedt een orkaan. In het centrum van de orkaan is het stil. Een absolute stilte, rust vrede en liefde. Daar diep in mijn ziel ligt mijn potentie, daar ligt de goddelijke vonk die mij is ingebracht of meegegeven lang voor mijn geboorte. Daar ligt mijn gebied met een hoge frequentie en enorme levenskracht.
Dat wat ik nodig heb om in volledige vrijheid en rust te kunnen leven is verankering in dat centrum van stilte.
Daarvoor moet ik alle blokkades in mijn zenuwgestel op heffen, zodat mijn hoge trilling niveau van binnen naar buiten kan stromen.
Als ik een ander mens aanraak voel ik al mijn hele leven dat wat ik nu zeker weet. Ik ben in staat het trilling niveau van de ander te voelen. Bij iemand met een lager niveau, vloeit er energie uit mij, bij een gelijk niveau heb ik direct een verbinding en bij een hoger niveau kan ik mijzelf opladen.
Dit heb ik altijd geweten doordat ik het voelde. Weten na voelen.

De blokkades in mijn zenuwgestel worden niet veroorzaakt door trauma of gebeurtenissen uit mijn vroegere leven, maar enkel en alleen door de gedachten in mijn hoofd, als; Die persoon heeft mij niet gezien, de ander heeft mij gekwetst of beledigd, telkens weer gaf ik tot voor kort altijd de schuld aan de aanleiding, nooit aan de gevolgen die ik zelf veroorzaakte. Wat gebeurd is, is verleden tijd daar kan niets aan veranderd worden.
Door de manier van bevriezen waarop ik dit in mijn hoofd had vastgezet, werd ik elke keer als zich iets vergelijkbaars aandiende in het NU, het gevoel van toen toeliet, en de toen ervaren pijn projecteerde op het nu.
Ik transformeerde de in mijn lijf opgeslagen negatieve energie van toen zodat ik de jaren geleden ervaren pijn opnieuw beleefde. Het verdriet en pijn leefde daardoor in mij voort. Dat noemt men trauma. Deze negatieve vergelijkbare situatie komt bij mij binnen als emotie.

Nu volgt het wonder.
Deze negatieve emotie heeft 23 sec. nodig om zich in mijn frontale cortex voorgoed te nestelen en te voegen bij al die andere opgeslagen shit. Dit is inmiddels wetenschappelijk aangetoond en absoluut geen spiri-biri

Het wonder bestaat uit het herkennen van wat er met/in mij gebeurt. Dit voor het voorgoed wordt opgeslagen. Voor dat dit gebeurt. Omdat ik deze week al een paar keer heb geoefend, weet ik nu hoe ik kan voorkomen wat er met me gebeurt.
Herkennen en de emotie te ontkrachten.

Universele wetmatigheid.

Pijn, woede, verdriet, gekwetst en in het bijzonder niet gezien worden hebben energie nodig om in mijn zenuwgestel voor blokkades te blijven zorgen. Zij moeten gevoed worden.
De enige universele basiskracht in mij aanwezig, die geen energie nodig heeft om te blijven bestaan, zelfs op een natuurlijke wijze uitdijt is
LIEFDE

Als ik door actie de alle door mijzelf aangebrachte blokkades in mijn zenuwgestel kan opheffen, zelfs nieuwe zenuwverbindingen aan kan leggen, dan pas, ja dan alleen krijgt liefde ruimte en kan vrij stromen. Dat kan ik alleen door stilte te zoeken en met mezelf in diep contact te komen.

Dirk de Wachter de Belgische psychiater en één van mijn helden noemt dit centrum van innerlijke kracht en energie; “Het gat in de donut”. Het centrum van de orkaan. Als ik de buitenkant van mijn donut alsmaar blijf versieren met prachtige kleuren en heerlijke suikers, ziet mijn leven er voor anderen geweldig uit en ga ik van feest naar feest, van vakantie naar vakantie. Dan slaat het materialisme, de ikkigheid en het ego toe, en zal ik diep in mijn centrum altijd ongelukkig zijn.

De gevolgen hiervan waren bij mij;
Door de niet goed verwerkte trauma’s en pijn uit mijn verleden en de blokkades in mijn zenuwgestel werden al mijn keuzes in het leven meebepaald en beïnvloed door niet behandelde pijn en anderen de schuld geven van wat mij allemaal was aangedaan. Zelfs partnerkeuzes.
Door te denken, dit heb ik eerder meegemaakt, hier weet ik mee om te gaan, dit is mij in het verleden ook gelukt, stapte ik in de val van de begeerte en nodig willen zijn voor de ander, zodat die mij zou zien.
Alle keuzes die ik in de toekomst nog ga maken, ga ik doen in volledige vrijheid van leven, denken en voelen.
Zodat de onbaatzuchtige liefde waarvan ik nu besef dat dit de enige juiste vorm van liefde is, kan gaan leven in mij en om mij heen. Van binnen naar buiten.

Ieder mens is autarkisch, heeft alles in zich om vanuit zichzelf gelukkig te zijn. Pas als ik zelf vol ben kan ik ook aan de ander geven.

Augustinus schreef 1800 jaar geleden;
Een mens moet door de woestijn, om af te leggen, het bekende slechtere waar hij zich altijd aan heeft vastgehouden om in te ruilen voor het ongekende betere.

Deze woestijn ben ik bijna door en heb al zicht op de eerste oase.

21-07-2024

Ieder die dit leest en geïnspireerd is, mag bovenstaand verder verspreiden. Niet voor mijn ego maar omdat ik het vanaf nu in de voetsporen wil treden van hen die mij hebben geholpen dit pad te ontdekken en te betreden.